12 Temmuz 2014 Cumartesi

kabak karnıyarık

     Blogum yemek blogu olma yolunda emin adımlarla ilerliyor. Aslinda niyetim bu değildi ama efendim Ramazan'da bir tek yemek yapmaya enerji buluyorum.
      Başlıkta yanlış okumadınız, gercekten kabaktan karnıyarık yaptım.
Beğendik mi?
Hayır.
Niye paylaşıyorum peki?
Yapmak isteyen arkadaşım sakın yapma. Yok ben illa yapıcam seninkinden de güzel olur diyorsan da buyur yap ama önce bunlari oku:
*karnıyarık yapmak icin kabağın içini bir tek kabuk kalacak şekilde oyman lazım.  Kalın olunca yenilmiyor.
*Haydi diyelim oydun o içinden çıkan kabaklar boşa gidiyor. Ben tek parça olanları kızımın mamaları için buzluğa kaldırdım.  ama yine de küçük küçük bir sürü parça maalesef ki çöpe gidiyor.
*Yanına benim gibi cacık yapmayı da düşünme,  hiç yakışmıyor.
     Yine de ben merak ediyorum dersen görseli burada ve görsel olarak kesinlikle güzel bir yemek:-)



11 Haziran 2014 Çarşamba

sessiz çığlık

    Bugün de bunaliyordu. Bugün de kendini hiç zannetmisti. Kalabalığın ortasında bağırıyor ama sesini kimseye duyuramiyordu. Takati kalmamisti artik gücü tükeniyor o boşluğa bir adım daha yaklaşıyordu.
     Artık uçurumun kenarindaydi biliyordu.. Goremiyordu ama düşmeye başlarsa dönüşü olmadığını hissediyordu. Tutunmaya karar verdi ama tutunacak dal bulamiyordu. Tutmaya calistigi tum dallar elinde kaliyordu. Sesizce beklemeye karar verdiginde de yardimina gelen olmamisti, simdi de kimse gelmiyordu.  Umutsuz gozlrle etrafina bakiniyor onu gorecek birini arıyordu.  Baktı,  bakti, bakti... demek sonum boyle olacakti dedi.
      Aslinda yapmak istedigi cok sey vardi onu bu hale geten neydi? Nasil olmustu da kendini burada bulmustu? Gozunde canlanan gecmisten bir parcaydi: birileri onun hayati hakkinda cok buyuk kararlar aliyordu ve o kenarda izliyordu. Bunu sonra baska birilerinin onun adina verdigi baska kararlar izledi. O hep izliyordu, birileri karar veriyor o yapiyordu. Artik kendine ait fikirleri yoktu. Onune sunulan hayati yasiyordu(!) Cok nadir bir fikir attiginda ise bir şekilde susturuluyordu. Ona artik bir firsat sunulmasi gerektiğini kimse düşünmüyordu. O an farketti ki aslinda o çoktan o uçuruma düşmeye başlamıştı.  Sadece dibe vuracagi günü bekliyordu.  Belki de dibe vurmak kurtuluştu onun icin...

13 Mayıs 2014 Salı

süt reçeli yaptımm

     Ben de yaptım. Ben de neden daha önce yapmadım dedim.
     Pişen sütün kokusu bana hep köyü hatırlatır, aslında ömrüm boyunca köyde durduğum süre üç ay ancaktır. Ama insan etkisinden bir ömür kurtulamıyor demek ki...
     neyse efendimmm dün niyetlendim ve az önce yaptım. Aslında evdeki pastörize sütten yapmayı planlıyordum ama sabah şööyle bir araştırınca taze sütten daha iyi olacağı falan yazıyordu ben de sütümü ısmarladım ve başladım süt reçeli ile bulabildiğim her şeyi okumaya...
    Zormuş, uzun sürermiş, şöyleymiş, böyleymiş ama hepsine değermiş.
    Ben 2 litre sütle yapayım dedim. malum az çıkıyormuş 2 litre sütü pişirdim akşam gelince ama pişen sütü unuttum yani herkesin süt reçeli yaparken taşırdığı sütü ben pişirirken taşırdım. Ama olsun ocağı temizledim sütü tekrar ölçtüm 1700 ml kalmış sütüm olsundu şekerimi ona göre ayrladım. Kayn ayınca karbonatımı ekledim o arada bulaşık yıkadım çamaşır serdim kızımla oynadım çay demledim girdim çıktım karıştırdım. Ne dibi tuttu ne de pütürlü oldu. Zor kategorisindeydi ama ben hiç zorlanmadım kıvamlandıkça heyecanlandım, tadına baktım, hiç  süre de tutmadım.
     Efendiim fazla sıkmadan fotolarımı paylaşayım yalnız fotoları yan yana yerleştirmeyi bilmiyorum bu konuda yardımcı olursanız sevinirim.

öncelikle derin tencere kullandım-ki iyi ki kullanmışım hiç taşmadı:


bu yapım aşamam:



 ve piştikten sonraki hali ve kıvamı:
 bu gördüğünüz tabak çekimden hemen sonra tarafımdan temizlenmiştir=)

ve bu kadar çıktı bilmek isteyenler için:

11 Mayıs 2014 Pazar

çarpı işi 2

     Çarpı işine çocukluğumdan beri hevesim var. doğum yaptıktan sonra vaktim boşlaşınca elime iğne ipliği aldım ve yeniden çarpı işlemeye koyuldum.
     Bu tabloyu teyzemin kızı doğum yaptığında hediye etmek için işledim. Benim bitirebildiğim ilk çarpı işi projesi oldu. kendime de işlemeyi düşünüyorum. Şablonu anchor'un bir dergisinden almıştım.

   Bu bitmiş hali:

 
   Ve bu da çerçevelenmiş:


   Kuzenimin oturma odası lilaydı o odaya çok yakıştığını ve duvara astıklarını söyledi. Gittiğimde onu da yerinde çekip güncellerim.

çarpı işi

    Bu aralar yayınlamaya değecek şeyler yapmıyorum ama eskiden yaptığım ve bir gün blogum olursa diye yapıp fotoğrafladığım bir parçayı paylaşayım dedim. Bu panoyu kızım diş çıkarırken ateşlendiği gece başında beklerken uyumayım diye işlemiş, bitirince de yeni doğum yapan yengeme hediye etmiştim. Gerçi bende çerçeveli fotoğrafı yok ama gittiğim zamanda yerinde fotoğraflamayı düşünüyorum. O zaman güncellerim artık..
   İnternetten bulduğum bu şablonu tabletime yükledim ve gerektiğinde büyüterek rahatça işledim. Bu şablonum:

Ve bu da bitmiş hali:

Aslında kırlent de olabilirmiş ama ben çerçeveletip tablo yaptırdım.

8 Mayıs 2014 Perşembe

çilek ve nutella aşkı

      Çilek yeme konusunda kendimi aştım. Eve giren her çilek benim hayal gücümü zorluyor. Aslında çilek ve nutella çilek için düşündüklerimin en başında geliyor ama nedense en son onu paylaşıyorum. Fotoğraflara geçeyim:

çilekleri yıkadım, ayıtladım ve kuruttum:


nutellamı su ısıtıcının üzerinde kolay yoldan erittim:


ve çilekleri batırıp tabağa koydum:


Bu da yakın çekim:


7 Mayıs 2014 Çarşamba

doğum günü partimiz

     Artık doğum günümüzü paylaşmak gerekiyor sanırım. Kaç gündür sürekli aklımda ama bir türlü toparlayamadım. Hafta sonu misafirlerimiz geldi ve pazar gün kızımın birinci yaşını kutladık. Gerçi kızım mum üfleme aşamasına geçemeden uyudu kaldı ama olsun.
   Öncelikle pastamız:
-ki kendisini joyful cakes ten sipariş ettik ve çok beğendik. Neşe Hanım'ın ellerine sağlık...
masamız:
kapkeklerim:
Ve tiramisu:
mantarlı ve peynirli poğaçalarımız:
bulgurumuzu da pişirdik:
en önemlisi doğum günü kızımız ve kelebekli tütüsü:
Doğum günü yazımızı teyzemiz yazdı. Çook teşekkür ediyorum:
En son olarak gelenlere küçük birer hediye olsun diye lavanta keselerim ve keçeyle çerçevelenmş fotoğraflar:

28 Nisan 2014 Pazartesi

lavanta keselerim

   Kızımın doğum günü hazırlıklarım tam gaz devam ediyor. Şu meşhuur tütülerden bende yaptım ama zıbın süslemelerini bitirmedim. Doğum günü fotolarında paylaşırım artık...
    Taşındığımızdan beri aklımdaydı lavanta kesecikleri dikmek. Cumartesi bitirdim. İşte evime gelenlere hoş kokulu bir hediye vermek amacıyla hazırladığım minik kesecikler: